Էջմիածինը դիմել էր ՀՀ Կրթության և Գիտության նախարարություն մի դպրոցի հետ «համագործակցելու» առաջարկով: Դպրոցը ԿԳ նախարարության պաշտոնյաները «հանձնեցին» Էջմիածնի «հովանուն»:

Հանրության ամենատարբեր շերտերի կողմից հարգանք վայելով հուշարձանագետ Սամվել Կարապետյանն անդրադարձավ այս իրողությանը՝ նշելով, որ «Մարդը, որպեսզի չկարողանա մտածել, պետք է նրա ուղեղը մանկական տարիներից տաշել … աշխատանք են տանում, որպեսզի ապագա քաղաքացին լինի իրենց ստրուկը, իրենք ձեւավորեն մտածողություն»:

ա

«Թե լույսը, թե խավարը զենք են, որի միջոցով կարելի է պայքարել, մերոնք ընտրեցին խավարը, վաղը, մյուս օրը մանկապարտեզներն էլ կվերցնեն»

բ 

Մասնագետն ընդգծեց, որ մենք դառնում ենք կրոնապետություն, որ «Մարդու ամոթ է գալիս…»:

Ամբողջ նյութը կարդացեք հետևյալ հոդվածում. «Ինչպե՞ս կարելի է դպրոցը խավարի՝ եկեղեցու ձեռքի տակ դնել»